„DLACZEGO WARTO STUDIOWAĆ PISMO ŚWIĘTE”?
„Wyjaśnianie Twoich słów oświeca i poucza niedoświadczonych” [Ps 119,130].
Pismo Święte jest najbardziej wiarygodnym dokumentem pomimo tego, że powstało w czasach starożytnych. W dobie telefonów komórkowych, internetu i telewizji dla wielu, zwłaszcza młodych, może być niemałym szokiem, że dwa tysiące lat temu powstało Dzieło, które jest ciągle aktualne.
Pismo Święte zostało napisane nie po to, aby zapisać historię lub stworzyć literature piękną. Jest to bowiem Słowo Boże, jedyny w swoim rodzaju zapis, który potrafi zmienić twoje serce i przemienić twoje życie.
Bóg cię kocha i chce, abyś ty pokochał lub pokochała Go.
Dlaczego warto studiować Biblię?
Zacznijmy jednak od początku, czyli od stwierdzenia, że dla osób niewierzących Ewangelia jest czymś śmiesznym, nie mającym sensu dla oświeconego, wykształconego człowieka epoki lotów kosmicznych, bomb atomowych i niewolnictwa finansowego i medialnego.
Stąd czytelniku, jeżeli nie jesteś osobą wierzącą w Boga, to nie trać czasu na czytanie i studiowanie Słowa Bożego, które jest Prawdą. Jeżeli nie wierzysz w Boga, to poznanie Prawdy nic ci nie da, bo sama Prawda da ci jedynie pewną intelektualną wiedzę jednak bez zrozumienia sedna przesłania, bo do tego niezbędna jest wiara. Twoje poznanie nie będzie miało większego sensu poza wiedzą czysto intelektualną.
Zakładając, że wierzysz, postaram się przedstawić kilka sposobów studiowania Słowa Bożego. Kiedyś, kiedy nie było powszechnie dostępnych Biblii, nauka ta odbywała się w ściśle zamkniętych kołach, do których mieli dostęp tylko wybrani.
Dzisiaj mamy powszechny dostęp do Biblii i do wielu materiałów pomocniczych, o niektórych napiszę więcej poniżej.
Dlaczego warto studiować Biblię? 1. Aby poznawać Boga.
Przez Słowo Boże, Bóg może zmienić twoje serce i dokonać jego transformacji.
Bóg stworzył niebo i ziemię i wszystko co się w nich mieści.
“Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. [Ks R 1,1]
“Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz. Stworzył go na obraz Boga – stworzył ich jako mężczyznę i kobietę”[Ks R 1, 27]
Dlaczego warto studiować Biblię? 2. Aby poznać Boże Słowo.
Słowo Boże było zainspirowane przez Boga. Uczy nas prawdy i służy nam do rozpoznawania dobra i zła. Dzięki temu prostuje nasze ścieżki życiowe i jest pomocne do czynienia dobra.
“Całe Pismo natchnione jest przez Boga I pożyteczne do nauki, do wykazania błędu, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był w pełni gotowy, wyposażony do wszelkiego dobrego dzieła”[2 Tym 3, (16-17)].
Dlaczego warto studiować Biblię? 3. Aby kochać Boga i mieć radość w Nim.
Studiowanie Biblii pozwala nam na poznanie Bożego charakteru, Jego zasad i obietnic oraz medytowanie nad nimi. Możemy radować się poznając Jego miłość, troskę i łaskę, która przebacza nasze występki.
„Błogosławiony jesteś Ty, PANIE, Naucz mnie Twoich ustaw! Swymi wargami ogłaszam wszystkie rozstrzygnięcia Twoich ust. Cieszę się z drogi wytyczonej przez Twe postanowienia tak, jak z wielkiego bogactwa. Pragnę rozmyślać o Twoich poleceniach i rozważać Twe ścieżki. Rozsmakowuję się w Twoich ustawach – Nie zapominam Twojego Słowa”[Ps 119 (12-16)].
Dlaczego warto studiować Biblię? 4. Aby zrozumieć Słowo Boże.
Pan Jezus jest nazywany Słowem ponieważ On jest pośrednikiem pomiędzy nami i Bogiem Ojcem. On istniał od początku razem z Bogiem, On jest Bogiem i On stworzył wszystko. On sam powiedział, że kto Go widział – widział Ojca [Jan 1 (1-3);10,30; 12,44; 14 (7-9)].
Dlaczego warto studiować Biblię? 5. Aby poznać jak działać prawidłowo w życiu.
Pismo Święte poucza nas jak żyć, co robić?
„W moim sercu przechowuje Twe słowa, aby nie zgrzeszyć przeciwko Tobie”[Ps 119,11];
„Wyjaśnianie Twoich słów oświeca i poucza niedoświadczonych” [Ps 119,130].
Dlaczego warto studiować Biblię? 6. Aby mieć zachętę do wytrwałości i nadzieję.
Słowo Boże daje nam pocieszenie i zachętę.
„Cokolwiek zaś wcześniej napisano, ma służyć naszemu pouczeniu, abyśmy dzięki wytrwałości i pociesze, których źródłem są Pisma, trwali przy nadziei”[Rz 15,4].
Dlaczego warto studiować Biblię? 7. Aby Bóg wyeksponował nasze myśli i pragnienia.
Słowo Boże pomaga nam zrozumieć lepiej samych siebie, kim tak naprawdę jesteśmy, gdy odkrywamy w sobie grzech i pragniemy odwrócić się od niego.
„Gdyż Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż jakikolwiek obosieczny miecz. Przenika ono aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne jest osądzić zamysły i zamiary serca. Nie ma też stworzenia zdolnego skryć się przed Jego obliczem. Przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym przyjdzie nam zdać sprawę”[Heb 4, (12-13)].
Dlaczego warto studiować Biblię? 8. Aby uświęcać się i stawać się czystym.
Pan Jezus modlił się za wszystkich wierzących, aby oddzielili sie od świata i stawali się świętymi [Jan 17].
„Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie zobaczy Pana. Uważajcie też, aby ktoś nie pozostawał z dala od Bożej łaski, aby jakiś pnący się w górę pęd z korzenia goryczy nie wywołał zamieszania i nie doprowadził do zarażenia wielu” [Heb 12 (14-15)].
Dlaczego warto studiować Biblię? 9. Aby móc wypełnić Największe Przykazanie.
Im lepiej poznamy Boga, tym bardziej będziemy Go kochać. Największe przykazanie to kochać Boga z całych sił. Pan Jezus dodał jeszcze do niego nowe przykazanie: aby kochać się nawzajem.
„Daję wam nowe przykazanie: Kochajcie się wzajemnie: kochajcie jedni drugich tak, jak Ja was ukochałem. Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli jedni drugich będziecie darzyć miłością”[Jan 13 (34-35)].
Od której księgi lub listu zacząć? Często zadają takie pytania osoby, które pragną zacząć czytać Pismo. Od bardziej doświadczonych Chrześcijan dowiadują się o rocznym, dwuletnim lub czteroletnim planie czytania Biblii.
A może zaczniemy od wyboru właściwej Biblii?
Biblia jest tak jakby małą biblioteką, daną nam przez samego Pana Boga. Zawiera 66 ksiąg w ośmiu kategoriach i w dwóch częściach zwanych Starym i Nowym Testamentem. Warto na początku zaznajomić się z kategoriami i tytułami ksiąg lub listów w tychże kategoriach.
Stary Testatement (ST) był napisany przed narodzeniem Pana Jezusa i opisuje historię Izraela i zapowiada przyjście Jezusa Mesjasza. Nowy Testament (NT) opisuje wypełnienie obietnicy: narodziny Pana Jezusa, Jego życie, służbę, nauczania, śmierć i zmartchwystanie, oraz lata po Jego śmierci.
Główne kategorie to: ST: Prawo, Historia, Poezja/Mądrość, Więksi Prorocy, Mniejsi Prorocy. NT: Ewangelie, Listy Św. Pawła, Listy Ogólne. Zwykle na początku księgi mamy podane kilka istotnych informacji: Kto był autorem, kiedy była napisana, gdzie była napisana, do kogo była adresowana, w jakim celu była napisana, jaki był główny temat.
W niektórych wydaniach Biblii, zwłaszcza starszych, możemy znaleźć takie rarytasy jak: biblijny indeks, specjalistyczny indeks, biografię, listę wartości chrześcijańskich, które warto naśladować i listę nie-chrześcijańskich wartości, których należy unikać, ciekawe sytuacje i okoliczności w Biblii, tematy wojskowe, listę cudów w ST, listę cudów w NT, historię natury, listę opowieści w ST, listę opowieści w NT, listę najbardziej wartościowych rozdziałów, listę modlitw w ST, listę modlitw w NT, listę modlitw do Pana Jezusa, krótki opis poszczególnych ksiąg. Ale to nie koniec. Do powyższych rarytasów należy dodać konkordację oraz wiele wzorów modlitw na przeróżne okoliczności.
Powyższe elementy Biblii znajdują się w „Good Shepherd Biblie” wydaną w roku 1946 w Stanach w wersji KJV . Ponadto cała Biblia jest zakodowana w interesujący sposób, a mianowicie podana jest lista wersetów według pewnego klucza, a mianowicie:
A – Wszyscy niezbawieni są grzesznikami, przykładowo: ST: [Ks R 6,5]; NT: Rom 1,21;
B – Boże Słowa odnośnie życia i zbawienia: ST: Ks Wyjścia 24 (4-7); NT Mat 5 (17-18);
D – Chrystus umarł, aby zbawić grzeszników ST: Ks Wyjścia 12 (3-7); NT Jan 1,29; itd.
Ponadto podany jest w niej spis treści ksiąg według kolejności występowania, jak również alfabetyczny.
Załóżmy, że zaczniemy od studiowania Biblii jaką mamy. Przy wyborze tekstu do studiowania wiele osób popełnia typowy błąd. Niejeden zaczyna studiowanie od początku Biblii, od Księgi Rodzaju (Stary Testament), inny od Ewangelii Św. Mateusza lub od Ewangelii Św. Jana (Nowy Testament). Po przeczytaniu kilku stron, student(ka) odkłada Biblię na bok, nie bardzo rozumiejąc, co jest w niej takiego specjalnego?
Aby zachęcić czytelników do studiowania Pisma Świętego, chciałbym podzielić się metodologią studiowania Pisma Świętego, która może pomóc w jej zrozumieniu.
Możemy studiować Pismo Święte na wiele sposobów:
1. Studiując poszczególne księgi;
2. Studiując istotne tematy np. Powtórne przyjście Pana Jezusa;
3. Studiując życiorysy bohaterów, np. Mojżesz, Dawid, Salomon;
4. Studiując kluczowe hasła, np. zbawienie;
5. Studiując księgi po kolei;
6. Studiując chronologię historycznych wydarzeń;
7. Studiując praktyczne zastosowania.
Ale zanim zaczniemy studiowanie według jakieś jednej z powyższych metodologii, zróbmy najpierw coś innego. Najpierw pomódlmy się prosząc Boga, abym nam rozjaśnił Jego słowa i myśli: „Jeśli komuś z was brak mądrości, niech prosi o nią Boga, który obdarza wszystkich szczodrze i bez wypominania – i mądrość będzie mu dana”[Jak 1,5].
Wybierzmy do studiowania księgę krótką, ale bogatą w Boże nauczania, np. List do Tytusa lub Pierwszy List do Tesaloniczan. Dlaczego?
Aby nabrać apetytu do dalszego studiowania,a nie zniechęcić się do studiowania zaczynając np. od księgi Rodzaju, która ma 50 rozdziałów, zawiera mnóstwo różnorodnej treści, i ponadto jest sklasyfikowana w kategorii Prawa.
Następnie warto zaznajomić się z zawartością np. Pierwszego Listu do Tesaloniczan poprzez przeczytanie, ponowne przeczytanie, następnie ponowne przeczytanie. To nie pomyłka w druku. Chodzi o wielokrotne przeczytanie całego tekstu za jednym posiedzeniem, nie na raty. Za każdym następnym przeczytaniem doznajemy nowego zrozumienia, pogłębiamy wcześniejsze, zaczynamy rozumieć coraz lepiej autora i jego przekaz, dodajemy jakby nowy wymiar do starego rozumienia tekstu.
Zaczynamy widzieć relacje pomiędzy początkiem listu lub księgi, a jego końcem. Potrafimy wyróżnić ich części.
Ta pozornie banalna metoda wielokrotnego czytania tego samego tekstu w czasie tego samego posiedzenia jest warta spróbowania, aby samemu się przekonać, czy działa w naszym przypadku.
Ale samo czytanie to za mało. Warto sporządzić szereg notatek z następującymi nagłówkami: Kto jest autorem? Do kogo pisał? Gdzie pisał? Jakie były okoliczności, gdy pisał? Jaki był cel pisania? Jakie były okoliczności, w których znajdował się autor? Jakie były okoliczności adresata(ów)? Co tekst mówi o autorze? Jakie są główne myśli tekstu? Jaka jest główna prawda zawarta w tekście? Jak należy scharakteryzować tekst?
Aby dobrze odpowiedzieć na powyższe pytania należy przeczytać tekst wielokrotnie i dopiero po wykonaniu takiego ćwiczenia powinniśmy zajrzeć do biblijnych komentarzy.
Czasami odpowiedzi na pytania znajdziemy w innych księgach Biblii, na przykład w Dziełach Apostolskich lub Ewangeliach.
Co myślimy o autorze, gdy czytamy w liście do Filipian: „Radujcie się w Panu zawsze! Powtarzam: Radujcie się! Bądźcie znani wszystkim ze swojej rzetelności – Pan jest blisko! Przestańcie martwić się o cokolwiek. Raczej w każdej sprawie, gdy się modlicie i prosicie, z wdzięcznością przedstawiajcie swoje potrzeby Bogu. A pokój Boży, którego nie ogarnie żaden umysł, będzie w Chrystusie Jezusie strzegł waszych serc oraz myśli”[Fil 4 (5-7)]?
W jakich okolicznościach pisał Apostoł Paweł ten list do Filipian, aby radowali się w każdych okolicznościach i z wdzięcznością w modlitwach zanosili swoje potrzeby Panu Bogu? Autor pisał ten list z więzienia, gdzie warunki nie tylko nie były radosne, ale autorowi groził wyrok śmierci.
Znając okoliczności pisania tego listu możemy nabrać zupełnie innej perspektywy na nasze okoliczności i codzienne narzekania na niekiedy banalne problemy życiowe.
Mając odpowiedzi na pytania, możemy teraz podzielić tekst na odpowiednie sekcje, które są ze sobą wewnętrznie spójne. W następnym kroku zaczynamy analizować tekst werset po wersecie. Jak do tego się zabrać?
Przede wszystkim powinniśmy zrozumieć właściwe znaczenie każdego słowa w tekście. Większość słów ma oczywiste znaczenie, ale jest również szereg słów, które nie mają oczywistego znaczenia i wtedy posługujemy się konkordacją, w której znajdziemy niejasne słowa w innych miejscach w Biblii.
Po polsku mamy wydaną „Konkordację Starego i Nowego Testamentu do Biblii Tysiąclecia” pod redakcją Ks. Jana Flisa, Prymasowska Seria Biblijna. Po angielsku warto skorzystać z „ The New Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible” autorstwa James’a Stronga.
Wiele ważnych doktryn opiera się na konkretnej interpretacji słowa. Znajdujemy wersety, w których to słowo było użyte i badamy ich znaczenie w wielu innych miejscach Biblii. Warto też zwrócić uwagę na fakt, czy to samo słowo było użyte gdzie indziej przez tego samego autora czy innego?
Słowo może mieć inne znaczenie od danego użycia w zupełnie innym kontekście.
Słowo może mieć podobne znaczenie tylko w podobnym kontekście.
Aby ustalić znaczenie słowa powinniśmy znać kontekst, z którego wypływa jego właściwy sens. Kontekstem może być bezpośrednie sąsiedztwo wersetów, treść i znaczenie większego fragmentu lub akapitu, rozdziału, całej księg lub całej Biblii.
Na przykład słowo „wiara” kojarzy się nam z kilkoma znaczeniami, w zależności od kontekstu. Możemy wierzyć w Boga, lub we wróżby, zaklęcia, czary, czarną magię lub spirytyzm.
Możemy właściwie zinterpretować dany werset czy akapit, gdy znamy znaczenie wszystkich wątpliwych słów we właściwym kontekście. Nawet, gdy wydaje nam się, że znamy znaczenie słów, warto sprawdzić, czy znamy właściwy kontekst, aby być pewnym właściwego znaczenia. Zwłaszcza biorąc pod uwagę kontekst całego Pisma.
Wiele dyskusji dotyczących interpretacji wersetów można uniknąć poprzez analizę wersetów z najbliższego sąsiedztwa: przed i po danym wersecie lub w innym miejscu Biblii.
Dla przykładu weźmy werset z Ewangelii Jana: „ A gdy pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście i wy tam byli, gdzie ja jestem”[Jan 14,3].
Wśród komentatorów istnieje szereg różnych interpretacji powyższego wersetu.
Popatrzmy na inny werset biblijny, w innym liście, aby samemu znaleźć wyjaśnienie:
„Gdyż sam Pan zstąpi z nieba z wyraźnym rozkazem, przy wtórze głosu archanioła i przy dźwiękach trąby, w którą Bóg każe zadąć. Wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie. Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi zostaniemy porwani w obłokach, w powietrze, na spotkanie Pana – i tak już na zawsze z Nim pozostaniemy”[1 Tess 4 (16-17)].
W języku angielskim oprócz wymienionej konkordacji Stronga „Exhaustive Concordance of the Bible” pomocny może być interesujący słownik Noah Webstera z roku 1828, w którym wyjaśnione są pojęcia biblijne z niektórymi adresami do Piśma Świętego.
Ponadto warto korzystać też z wydawnictwa: „" The Treasury of Scripture Knowledge " edytowanego przez Jerome H. Smith’a.
Jeżeli nie potrafimy ustalić znaczenia słów lub wersetu, nie powinniśmy kontynuować, aż znajdziemy poszukiwane znaczenie. Jak dojdziemy do ustalenia znaczenia wszystkich wątpliwych wyrazów, to wówczas możemy przystąpić do klasyfikacji wersetów według tematów, np. wersety dotyczące Boga, Ducha Świętego, wersety odnośniki do ST, do modlitwy, itd.
Powyższa metoda studiowania jest szczegółowo opisana w książce R.A. Torreya
„How to Study Bible for Greatest Profit”, wydanej w roku 1896.
Bardziej współczesna metoda studiowania, zwana indukcyjną,[według Kay Arthur How to Study Your Bible, 1994], polega na zadawaniu wielu podobnych pytań i szukania i znajdowania odpowiedzi w tekście:
Jaki jest Boży plan? Jakie są istotne parametry tekstu? Kto jest autorem? O czym jest tekst? Gdzie był napisany? Kiedy był napisany? Dlaczego był napisany? Jaki jest kontekst?
Metoda ta opiera się na siedmiu zasadach interpretacji Biblii:
Zasada 1: Pamiętajmy o kontekście bliskich wersetów, księgi i całego Pisma;
Zasada 2: Zawsze bierzmy pod uwagę całą Biblię;
Zasada 3: Pismo Święte nie jest sprzeczne wewnętrznie;
Zasada 4: Nie szukajmy doktryny w wersecie, który nie ma jasnego znaczenia;
Zasada 5: Interpretujmy Biblię według zwykłego znaczenia i znajdźmy potwierdzenie w innych wersetach;
Zasada 6: Szukajmy właściwego znaczenia wersetu;
Zasada 7: Porównajmy interprestację z wiarygodnymi komentarzami.
Metoda ta traktuje całą Biblię jako Słowo Boże. Zaleca również dobrze zapoznać się z geografią i historią miejsc, gdzie toczyła się akcja.
Metoda ta zwraca uwagę na sposoby przedstawiania tekstu poprzez metafory, podobieństwa, personifikację martwych obiektów lub hyperboli – przesady oraz szereg innych, takich jak kontrasty, powtórzenia, przyczyny i skutki, wyjaśnienia, analizy, pytania i odpowiedzi. Na przykład:
Metafory: Pan Bóg używał często słów – obrazów jako metafory, np.
„Twoje Słowo jest pochodnią dla mych nóg, jest światłem dla moich ścieżek”[Ps 119, 105].
Podobieństwa: są używane, dla lepszego zrozumienia myśli: „Tak jak jeleń pragnie wody ze strumienia, moja dusza garnie się do Ciebie, Boże!”[Ps 42,2].
Personifikacje: Pan Jezus używał personifikacji rzeczy martwych, np: „Lecz On im odpowiedział (faryzeuszom): Mówię wam, że jeśli oni zamilkną (uczniowie), będą krzyczeć kamienie”[Łuk 19,40].
Hyperbole (przesady): Pan Jezus lubił używać hyperbol, gdy nauczał: „Jeśli twe prawe oko przywodzi cię do upadku, wyłup je i wyrzuć daleko od siebie. Więcej zyskasz, gdy stracisz jeden z twoich członków, niż gdy postradasz całe ciało w miejscu wiecznej kary. Podobnie, jeśli twa prawa ręka przywodzi cię do upadku, odetnij ją i odrzuć ją jak najdalej od siebie. Lepiej dla ciebie będzie, by zginął jeden z twoich członków, niż żeby całe twe ciało miało znaleźć się w miejscu wiecznej kary”[Mat 5 (29-30)].
Przyczyna i skutek (lub na odwrót): jest to przejście od przyczyny do skutku, np:
W Ewangelii Jana, rozdział 11, 4 opisana jest przyczyna śmierci Łazarza – aby gloryfikować , chwalić Boga:
„Gdy Jezus to usłyszał, powiedział: Ostatecznie końcem tej choroby nie będzie śmierć, lecz objawienie chwały Boga”
A efekt opisany jest w wersecie 45:
„Po tym wydarzeniu wielu Żydów, którzy przyszli do Marii i widzieli, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego”.
Oraz w rozdziale Jana 12, (17-18):
„A zatem składał świadectwo tłum, który z Nim był, gdy wywołał Łazarza z grobu i wzbudził go z martwych. Tłum też wyszedł Mu na spotkanie, gdyż ludzie usłyszeli, że dokonał tego znaku.”
Wreszcie, po przeczytaniu i opracowaniu tekstu przechodzimy do części aplikacyjnej, czyli odpowiedzi na kilka pytań typu:
„ W jaki sposób dany werset czy fragment ma się do naszego życia”?
„ Jakie prawdy życiowe powinniśmy zaadoptować do naszego życia”
„ Jakich zmian powinniśmy dokonać w naszym życiu i wierze”?
Wracamy na moment do Drugiego listu to Tymoteusza, w którym Apostoł Paweł pouczał go, aby stosował Pismo Święte do nauki, do wykazywania błędu, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości. Stąd powinniśmy stosować Pismo w tym kontekście.
Jeżeli tylko znamy Słowo Boże, ale nie stosujemy go w praktyce, nigdy nie odniesiemy korzyści w naszym życiu. Nauka czyli doktryna, jest to Słowo Boże na jakiś konkretny temat. Takie nauczanie jest zawsze prawdziwe.
W jaki sposób przenieść nauczanie do naszego życia? Po pierwsze, należy znaleźć właściwą interpretację tekstu odnoszącego się do naszej sytuacji. Następnie, po jej zrozumieniu należy zaakceptować Bożą Prawdę i zacząć żyć według niej. Wreszcie, jeżeli zrobiliśmy korekty do niewłaściwego rozumienia sytuacji, możemy powiedzieć, że zastosowaliśmy konkretne nauczanie do naszego życia.
Słowo Boże pomaga nam w znajdowaniu błędów w naszym myśleniu, kiedy nie jest z nim zgodne.
Korekta zaś pomaga nam przejść z niewłaściwego rozumienia problemu czy sytuacji do właściwego rozumienia, które jest zgodne z Bożym Słowem. W taki sposób przechodzimy od błędnego rozumienia do Bożego i w tym procesie stajemy się wolni od grzechu lub niewiary.
W jaki sposób możemy wychowywać się w sprawiedliwości? Pismo Święte jest pożyteczne również w życiu za pomocą nauczań, nakazów, zakazów, obietnic, wyjaśnień, życiorysów biblijnych postaci czy wreszcie przykładów jak współdziałali ze sobą Bóg i człowiek.
Poprzez zapoznanie się ze Słowem Bożym, zapoznajemy się z Bożą wizją naszego życia, aby było przede wszystkim sprawiedliwe. Słowo Boże daje nam wszystkie instrukcje, jakie potrzebujemy do życia, do każdej sytuacji.
Szukając aplikacji do naszego życia, studiując Pismo warto zadawać sobie następujące pytania:
„ Czego dotyczy dany tekst? Czy jest ogólny czy specyficzny? Czy stosuje się wyłącznie do konkretnych ludzi? Do ówczesnego problemu kulturowego? Do danego okresu historycznego”?
„Czy sens tekstu został zmieniony poprzez dalsze nauczanie”?
Dla przykładu: w ST Izraelici mieli zakazane spożywanie pewnych potraw. Zakaz ten nie dotyczył Chrześcijan w NT, ponieważ w NT, w Dziełach Apostolskich 10, został usunięty. Apostoł Piotr miał wizję, dzięki której można było spożywać wszystkie zakazane wcześniej zwierzęta.
„ Czy dany tekst pokazuje nasze niewłaściwe myślenie lub zachowanie”?
„Czy zawiera nakazy, których nie respektujemy”? „Czy demonstruję pewne zachowania lub motywacje, które nie przystoją Chrześcijaninowi”?
„ Czy dowiadujemy się z tekstu o jakiś nieznanych wcześniej prawdach? Nakazach? Zakazach? Sposobach na rozwiązanie problemu? Obietnicach”?
Jednym z głównych celów studiowania Pisma Świętego jest osiągnięcie zmian na lepsze w naszym życiu, poprzez naukę, usuwanie błędów, poprawę i wychowywanie w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był w pełni gotowy, wyposażony do wszelkiego dobrego dzieła. Dlatego warto studiować Pismo Święte.
Piotr Chwalisz
